هوش مصنوعی به روشهای مختلفی دستهبندی میشود؛ جدا از دستهبندی بسیار کلی هوش مصنوعی ضعیف و هوش مصنوعی قوی که در ابتدای مقاله دربارهاش صحبت کردیم، روش رایج دیگری هوش مصنوعی را به چهار دسته تقسیم میکند:
۱) ماشینهای واکنشی (Reactive Machines) که سادهترین نوع هوش مصنوعی هستند و تنها میتوانند به موقعیتهای فعلی بدون استفاده از تجربیات گذشته پاسخ دهند؛ مثل موتورجستجوی گوگل.
۲) ماشینهای حافظه محدود (Limited Memory) که میتوانند از برخی دادههای گذشته برای بهبود تصمیمگیری استفاده کنند؛ مثل سیستم احراز هویت در وبسایتها.
۳) نظریه ذهن (Theory of Mind) که درحالحاضر نوع فرضی هوش مصنوعی است که میتواند به شکل بهتری احساسات، عواطف و اعتقادات انسانها را درک و سپس از این اطلاعات برای تصمیمگیری خود استفاده کند.
۴) هوش مصنوعی خودآگاه (Self-aware) که آن هم یکی دیگر از انواع فرضی هوش مصنوعی است که به خودآگاهی رسیده و میتواند از خودش احساسات و افکار شبیه انسانها داشته باشد.
اما کاربردیترین دستهبندی هوش مصنوعی که کاری به فرضیهها و نظریات ندارد و صرفا آنچه تاکنون به دست آمده را تشریح میکند، «یادگیری ماشین» (Machine learning) و «یادگیری عمیق» (Deep learning) است که نوعی از آنها تقریبا در تمام سیستمهای هوش مصنوعی امروزی به کار رفته است.
اگر مدتها برایتان سوال بوده که این دو اصطلاح دقیقا به چه معنی هستند، اما هنوز جواب این سوال را بهطور دقیق نمیدانید، نگران نباشید؛ ما اینجا تلاش خواهیم کرد به سادهترین شکل ممکن، این دو مبحث بسیار پیچیده را توضیح دهیم.
منبع : zoomit